Üzerinde seni sen yapan dikenlerin olmasaydı da
Olmasaydı bitmeyecek bir kitaptan yırtılmış gibi günleri saymaktan utanan kirli yüzün
Sana yine de yol derdim şüphen kalmasın ardında
Şimdi nihayet tepemizde sesini duyduğumuz kanat şakırtıları
ölümü giz eden kuşlarındır
Ve senin gün gelip de
Omuzlarına arzulayacağını bildiğim şey
Buraya sahici birkaç sözden daha uzaktır
Bırak gitsin
İnanmakla eğninden boşalan kanarya yükü
Uzak asırların hasretini kesmiş bıçağı öpmek hâlâ senin elindedir
Adımlarında ölüler ve doğmamış olanlar vardır
Biliyorum, ayaklarına cam olup saplanır sözlerim
Ya kanamakla seni sen yapacağım
Ya pişmanlığın ciğerindeki büyük devrimine heba gideceksin