Üzerinde seni sen yapan dikenlerin olmasaydı da

Olmasaydı bitmeyecek bir kitaptan yırtılmış gibi günleri saymaktan utanan kirli yüzün

Sana yine de yol derdim şüphen kalmasın ardında


Şimdi nihayet tepemizde sesini duyduğumuz kanat şakırtıları

ölümü giz eden kuşlarındır

Ve senin gün gelip de

Omuzlarına arzulayacağını bildiğim şey

Buraya sahici birkaç sözden daha uzaktır


Bırak gitsin

İnanmakla eğninden boşalan kanarya yükü

Uzak asırların hasretini kesmiş bıçağı öpmek hâlâ senin elindedir


Adımlarında ölüler ve doğmamış olanlar vardır

Biliyorum, ayaklarına cam olup saplanır sözlerim

Ya kanamakla seni sen yapacağım

Ya pişmanlığın ciğerindeki büyük devrimine heba gideceksin