Bir çiçek viski ile beslense
Kadehler kıskanır mı yaprakları?
Yağmur suları ile dolsa gözlerim,
Gözyaşı hapis mi kalır pınarlarımda?
Güneş darılır mı bana
Gecenin koynuna girdiğim için?
Ah nasıl da kandırdı beni
Her seferinde yalancı şefkatiyle.
İnce ince ördü gözlerimi.
Geceye bakireydim.
Karanlığını soydum,
Karanlığımı soydu.
Güneşimi aldattım
Gölgem ile.
Oysa ne suçluydum
Ne de bakire.
Yavaşça eğildim.
Kokladım.
Mevsim çiçeğim viski kokuyordu...
Rengi sararmış, ölüm döşeğinde
Amma da içmiş...
Yağmurun dinmesini bekliyormuş meğer.
Pınarlarımdan beraat etmek için.
Sıra bende, der gibi
Gözyaşım, sıra bende.
