‘’Bugün de yoktun ortalarda, gözlerim hep seni aradı etrafta’’

Bugün yine hiç olmadığı kadar sensizim... Artık eski fotoğraflara daha fazla bakıp iç çekiyorum ve hiçbir zaman yenilerinin olmayacağını bilmek bir başka üzüyor. Dolayısıyla bugün aşırı sensizlikle dolu ve ben önceki sensizliklerime bir yenisini daha ekliyorum. Zaten önceden de yoktun gibi yanımda, şimdi kendimi hatırlatacak bir bahanem de kalmadı sana. Aslında bakarsan seni her gün görüp yanına gelememek daha acı geliyor bana... Oysa küçük bir çocuğun imkânsız hayalleri gibi benim de hayallerim vardı bu hayatta. Bir anlık bile olsa seninle göz göze gelip doya doya konuşmaktı o da. Ve ben gözlerinin içinde kaybolduğumda, sensizlikle yitirdiğim benliğim dokunacaktı duyguların gerçekten yaşandığı sol tarafına. İşte belki o zaman unutmazdın beni asla, çünkü mühürlemiş kalbim hapsolacaktı ruhuna...