En son ne zaman birini dinlerken sadece ona odaklandınız? Onu dinlerken, aklınız başka şeylerle meşgulken karşınızdakini dinliyor olur musunuz peki? Ya da onun anlattığını dinlerken kendinizden örnek vermeye kaç dakika sonra başladınız?
Ben, son zamanlarda insanlar olarak bir sürü iyi yetimizi kaybettiğimizi ya da doğru kullanmadığımızı düşünüyorum. Buna kendimi de katıyorum tabii ki. Değişen koşullarla sadece daha hızlı dünyalık işlerimizi halleder olmadık, birçok kıymetli şeyi de göz ardı eder olduk. Evet biraz yaşlı kafalı düşünüyorum bu konuda galiba ama bence gelişirken elimizdeki kıymetli şeyleri de evirerek de olsa korumalıyız ki bi' anlamı olsun bir şeylerin. Geçenlerde izlediğim "Ága" filminde şöyle bir replik vardı: ''Her şeyin ardında bir anlam olmalı.'' Ve biz anlamdan ne kadar uzaklaşırsak o kadar düz, yüzeysel, sıkıcı bir hayat bizi bekliyor sanki.
Bugün kendime, iletişim kurduğum arkadaşlarımın kaçının derdiyle dertlenebildiğimi sordum. Aldığım cevaplar beni çok mutlu etmedi tabii ki. Ama en azından bir durup düşünmek herkese fayda sağlar.
Yazımın başlığındaki 'hemhâl' kelimesini hep sevmişimdir. Anlamı; aynı durumda bulunmak, aynı durumu paylaşmak, bütünleşmek, birliktelik özelliği göstermek. Peki kaçımız arkadaşlarımızla, ailemizle iletişim kurarken bu derece bütünleştik? Belki siz de benim gibi titreyip yüzleşirsiniz bu konuyla. Sağlıcakla kalın!
Fotoğraf: https://images.app.goo.gl/yWdJLtxMEwXD51YK9
