Çok boş bırakmayın beni
Elim ayağım durmuyor, yazıyorum satırlarca,
Anlaşılma umuduyla, yaşama ümidiyle.
Birbirine giriyor kelimelerim, kavgamı insanlara verecek güç bırakmadılar,
Bu yüzden kavgam kendimle.
Bu yüzden bu kadar neşe, öfke, acı iç içe benimle.
Şairlerle yarışırım sanıyordum, kaldırıma takılan ayağıma yeniliyorum.
Kalkarım sanıyorum bir ele ihtiyaç duymam sanıyorum,
Bir gülümsemeye yeniliyorum ben.
Ne çok ah sıkıştırdım kalbimin odalarına ne çok vah ettim kendime.
Yalnızlaşmışım çokça bir tek vakit kalmamış bana.
YT
