Titreyerek krizler geçiriyorum uykumda
Gözyaşlarıyla uyanıp ölemiyorum
Az uyumakla yetiniyorum.
Az uyumak o kadar da kötü değil
Her uyuyamadığım saniye çarmıha geriyorum kendimi
Veyahut köpeklere yoldaş oluyorum gidecekleri yere kadar
Sözleri diziyorum pek nadir
Kâğıdı da duyguları da sevmem
Seni de sevmezdim aslında
Gideceğin yere kadar eşlik edeyim bari.
Sorun çıkarmaktan başka bir işe yaramaz düşüncelerim
Uyumak isterim ölü gibi
Az uyumakla yetiniyorum
Az uyumak o kadar da iyi değil
Beden uyumadığı her saniye şişiyor
Lastiğimsi bu beden, duygulara gelince cam
Tanrı biraz hatalı olsa gerek
Şiirler okuyorum elime düşen kağıtlarda, bir olmuşuz düşmüşüz aynı derde
Sorsan nefret ediyoruzdur birbirimizden
Ver bi' kaşık izle bizi
Ne çok hazzederiz birini öldürmekten.
Geldik mi?
Kafanı şişirmedim umarım
Şişliklerin iner birazdan
Yoldaki kırıkları gördün mü?
Yol senindi, bütün bu can kırıkları haliyle senindir
Ayakların niye kesilmedi, doğru ya ne çok hazzederiz birini öldürmekten.