Bulabilmektir önemli olan
Kaybolan iç dünyasında benliği
Her insan kendi bahçesinde
Yoksa önemi yoktur
Merkezinde oturmak fezanın
Tutabilene aşkolsun
Zamanı sıfırlayıp
Yeniden türetmek için kendini
Bir kuluçkaya yatan insanlığa
Uzun uzadıya beklenir
Korkak karafatmalar gibi
Bir şövalyenin onurluca
Kırılmak istemesi kapıları
Belki sonunda başarmak değil
Bir hiçlik duygusuyla sarılmaktır onemli olan
Kendin olabilmektir
Kendine gidebilmektir
Denemeye değer tabii
Güçlü dur demenin
Anlamı yok
Kral V. Galacticus, Malacticus'a
O zaten altın kadehinde içiyordur
Olimpos’ta şarabını
Sadede gelirsem
Peluş terlikli Adem çocukları
Serilir yerlere utançlarım yinede
Açıklamam sizlere zaferlerimi
Bu öptüğüm dudak,
Bu devirdiğim vazo,
Ya da bir falso
Gibi küçük detaylarda bile
En geriden gelen ben
Sonunda sevebilmekte
Ve inanmaktayım doğruya
İnsanlık henüz keşfedememiş mutlak
Ve hissedememişken derin duygularını
Görüyorum haklılığımı
O yüzden toplarım yerden utançlarımı
Ve savururum küllerini penceremden
Çünkü güneş kararlı doğmuştur
Meydanda toplanan
Çaresiz yürekler derneği üstüne
En geriden gelmiştim
Ama sonunda basardım
Ve inanmaktayım geleceğe diye bir konuşma yapmak isterdim
Gizli bir tünelden girip ruhunuza
Kurtarmak isterdim hepimizi
Atlarımızı, kalelerimizi, fillerimizi,
Ama yeniden serilirse
Yerlere yeniden utançlarım
Benim de var korkularım
O zaman sizi suçlarım
Uzatmışken bahçemden size
Zeytin dallarını
Fezanın merkezine
Nasıl savaş açarım
