bir gece yarısı şimdi
ne işim olduğunu bilmediğim bir duraktayım
kafamda bir cinayet var
ortasında ben varım
hem katilim hem maktul
içimde gitme isteği aklımda sen
sevgilim dua ediyorum şimdi sana
düşmeyesin diye
baştan sona tırabzanlar ekliyorum ruhumun merdivenlerine
beklediğim bir otobüs yok
zaten bu saatte tüm şoförler uykuda
kuraldır gece veda edilmez şehirlere
mesai başlayana kadar dolaşacağım sokaklarda
yaya yoluna kadar gitmeden geçeceğim karşıya şimdi
geri dönmek için gideceğim
çimenleri ezeceğim bu gece
çiçeklere dokunmayacağım
ama bir papatyayı koparabilirim senin için
gözyaşlarım gibi sayarım yapraklarını
bir severim seni bir sevmem
takıntılarım nüksettiğinde
tanrının imzasıyla atarım ruhuma seni
ceketime dik rütbelerini
bak mevsim kış
biraz morfin vur bana
ya da bir torbacı bul
yoksa şair olacağım bu ceketle
iç cebimde bir defter var, ben koymadım
sayfalarına yalnızlığımı nakışlarım ama
adınla geçiririm düğümleri
çakmağımla yakarım başlıkları
sevap işlermişçesine
küllerine gömerim papatyamın yapraklarını
bir sigara yakıp dönerim durağa
açmasını beklerim orada
şoförlerin alarmları olup
çığlık atarım bu şehrin sokaklarında
H.Çağrı Bayraktar
2021-10-07T00:08:10+03:00Çok teşekkür ederim :)
Gül Kurusu
2021-10-06T18:06:30+03:00“ sevap işlermişçesine
küllerine gömerim papatyamın yaprakların” keyifle okudum. Bu cümle çok anlamlı. Bayıldım özellikle bu kısma.