Sırf bu sefil günleri çekerdi

Güne batan karanlıkları ve beyefendi gülüşleri

Kendini bildi bileli tedirgindi

Fakat ağzı yanmazdı küfürlerden

ve asla çiçeklere sövmezdi

Sen sıkıntılarını anlat, o dinlerdi

Çok konuşmaz fakat çok severdi

İnanmazdı, dalga geçerdi, alınmazdı

Hep karamsar bir çocuktu, hayata sarılmazdı

Kendini bildi bileli çekingendi

Fakat ağzı yanmazdı küfürlerden

ve asla çiçeklere sövmezdi