Zarif ışığın kusuru yüzüme vururken

küs suların aşkını bastıracağım.

Karşı köyün mezarını ziyaretimde,

uzandığım toprakla çiçeklerin olacağım.

O zaman dalları boyanan sahibimin

ani hevesine kurban gitmeye hazırlanırım.

Belki kışımı akşamından ayırır.

Karnı tok savaşlara sahnemi aşılar.

Sabahında tekrardan küs suların

melodiye dönüşme isteği olurum.

Kim bilir belki boğulan kuşumu öldürürüm