İyimserliğin boşa uğraşları arasında doğuyor saf kötülük, hak edilmeyen muamelelerin sonucunda ortaya çıkıp sarıp sarmalıyor. İçten yalnız kalmaların, mide bulandırıcı kişilerin iğrenç ağızlarından çıkan kelimelerin duyumsanmasıyla çoğalıyor. İyi şeylerin beyaz kabul edildiği bu evrende, gören körlerin varlığı belli oluyor. Kötüsünü istemek hak doğuruyor içimde, karmaya olan inançla dile getiriyorum isteklerimi en nefret edici sözlerin siyah görünen sularında boğuluyorum. Bazen düşündükçe -ki yalnızca düşüncelerden oluşuyorum son zamanlarda- burnumun sızısını hissediyorum, mutluluktan tiksinmem de bundan.
Zorla içimde büyüttüğüm sessiz çığlık bugün bütün bedenimde çığlıklarını duyuruyor ve buna yine ben yardım ediyorum.
Yok olup kurtulmak istemiyor aksine kırıp dökebileceği her kalbi kendisine benzetmek istiyor.
