Hadi konuş benimle. Çık oradan. Orada ne varda kalmakta bu kadar ısrarcısın. Bakıyım. Biraz toz, biraz kir, biraz karmaşa ve dağınıklık. Çekindiğin konu bu mu? Giremez miyim içeri? Kim halledecek o zaman buraları. Peki, tamam o zaman buraya oturup seninle buradan sohbet ederiz. Bazen duygular dağılıyor. Bu dağınıklık bu karmaşıklık ilelebet sürmüyor. Ha tamamende yok olmuyor. Bir toz bulutu esip taşları yerinden oynatıyor dünyan kısa süreli başka duygularada ev sahipliği yapıyor. Hatta bazen sanki sen misafirmişsin gibi evinde hüküm kuruyor. Sonra ansızın gidiyor. Gitmesiyle her şey bitmiyor. Dağınıklığını ve izlerini evinde bırakıp öyle terk ediyor. Seni, yorgun ve mecalsiz bırakıyor. Biliyorum ve anlıyorum. Ama sen ayağa kalkmak için bir adım atmazsan başka bir fırtınada onarılması zor hasarlar alırsın. Hadi izin ver gireyim içeri. Bir olup halledelim her şeyi.
