Zihnim

Bir kaçışın kıyısından kaçıyor âdeta

Kaçıştan kaçış

Eylemsizliğe zincirlenmiş

Her daim bir anne sütü tadı ağzında

Kendi sınırlarını aşmak isterken

Göz aynasında izler

Cesaretini aczinde bulmuş insanın

Dünyada devinişini

O cesaret bir gladyatörden daha güçlüdür

Erimiş bir benliğin Bekâ'da filizlenişi


Zihnim samanyolunda bir atom

Bir rahleye kurulmuş bütün sistemler

Okumak için sadece göz yetmiyor

Okumak için kaçmak gerek

Yok, belki kaçmamak, sadece gitmek

Gitmek, kaygısızca