Semayı yitirmiş sokaklara adadığım hayat
Karanlığını sakla masum çocuklardan
Bilyelerin çıngırtısından başka savaş
Annesinden başka şefkat
Babasından başka yiğitlik görmemiş çocuklar aşkına
Sakla karanlığını bir kez olsun
Pelüş ayıcıklarına sarılamadan
Son kez varamadan ana kucağına
Ruhları ancak alışmışken küçük vücutlarına
Esir bırakma onları zincirlerinde
Hayalleri ufukların ötesinde yeşeren bu ruhlar aşkına
Sakla karanlığını
Ki yaşamak nedir görmesin küçük gözleri
Yahut kapanmasın açılmamak üzere
Not: Ekteki fotoğrafı, depremlerde yıkılan binaların birisinde çekmiştim. Başka bir fotoğraf çekmeye elim varmadı. Hiç düşünmezdim bir pelüş ayıcığın bu kadar derinden sarsacağını.
6 Şubat, 2023