Semayı yitirmiş sokaklara adadığım hayat

Karanlığını sakla masum çocuklardan

Bilyelerin çıngırtısından başka savaş

Annesinden başka şefkat

Babasından başka yiğitlik görmemiş çocuklar aşkına

Sakla karanlığını bir kez olsun

Pelüş ayıcıklarına sarılamadan

Son kez varamadan ana kucağına

Ruhları ancak alışmışken küçük vücutlarına

Esir bırakma onları zincirlerinde

Hayalleri ufukların ötesinde yeşeren bu ruhlar aşkına

Sakla karanlığını

Ki yaşamak nedir görmesin küçük gözleri

Yahut kapanmasın açılmamak üzere


Not: Ekteki fotoğrafı, depremlerde yıkılan binaların birisinde çekmiştim. Başka bir fotoğraf çekmeye elim varmadı. Hiç düşünmezdim bir pelüş ayıcığın bu kadar derinden sarsacağını.

6 Şubat, 2023