Bir gün anlarsın her şeyin boş olduğunu.
Dönüp bakarsın arkana iş işten geçmiştir oysa.
Arkanda büyük bir enkaz.
Her şeyi yaşamışsındır.
Şimdi her şeyin boş olduğunu anlayan sen o boş olan her şeyi yaşamışsındır.
Arkana baktığın an tüylerin diken diken olur.
Bir değişik olur için.
Bir değişik olursun.
Yılların içinde biriktirdiklerini, öyle muhteşem söze dökersin ki o an.
Bir cümle kurarsın ki.
Cümlen küfürle doludur.
Dünyanın en muhteşem küfrünü edersin.
O ana kadar yaşadığın, gördüğün her şey için dünyanın en muhteşem küfrünü edersin.
Ve dönersin önüne ellerin cebinde, on iki yaşındaki yürüyüşün gibi yürür ve girersin çocukluk mahallene.
Her şeyden uzak, her şeyden habersiz bir mahalle maçına girer unutursun orada kendini.
