Çocuktum,
Gezerdim gökyüzünde kanatsız
Tüm evren benimdi ve
Ben her şeydim
Bir gün zamanda yolculuk yapar
Diğer gün geri gelirdim.
Ellerim her yere uzanırdı
Bir elimde yıldızlar
Diğerinde hayal vardı.
Şair olurdum bazen, ağaçlarla konuşur
Toprakla dertleşirdim.
Çamur kirletmezdi beni
Gördüğüm her su birikintisine
Zıplayarak girerdim.
Güneşe üzülürdüm geceleri
Gündüzleri aya
Kırıldıkları için gittiler zannederdim.
Çoktur özür dilemişliğim onlardan.
Çocuktum…
Gerçekleri soktu öğretmenim aklıma
Kulağımı çekerken öğrendim
Bağladılar zincirlerle beni bu
Misafir olduğum dünyaya.
