Çünkü
Bir ölüm gerekti bana
Bir şahit gerekti
Ceseti ortadan kaldıracak
Ve
Cansızlığını kabullenecek ruhun.
Çünkü
Bir ölüm gerekti bana
Bir şahit gerekti
Kokuşmaya başlamıştı bedenim
Gözlerim saydamlaşmış
Dudaklarım karıncaların yurdu olmuştu
Yılanlar dahi sahiplenmişti ruhumu
Bir göklerdeki garipsemişti beni
Bir de sokaktaki köpekler.
Çünkü
Bir ölüm gerekti bana
Bir şahit gerekti
Sahipsiz kalmamalıydı cesetim
Başıboş çürümemeliydi
En azından balıkların olsaydı ...
Çünkü
Gökyüzünü her seyre dalışımda
Bir yaşamak türküsüydü tutturduğum
Hayretle dinliyordular
Kuyunun etrafından geçenler
Karanlıklardan yükselen ezgiyi
Fakat
Ezgiden ses değil
Kan yükseliyordu
Çünkü
Yaşamaya çağıran
Sahipsiz kalmış bir ceset
Kimsesiz bir ölüydü.
