Yaşa oğlum!
Kim ölmüş yaşamaktan?
Bolşevikleri kim sürükledi isyana,
Lawrence kimi çıkardı baştan,
Kalbim deforme olmuş kime ne,
Kaygulanmayan eller benim,
Geceye sıkışıp kalan da benim.
Çingeneler beni merak eder serin yaz geceleri.
Radikallerin arasında bile sansasyonelim,
Bir de zavallı elim,
Senin ellerini tutamayan zavallı ellerim benim.
Tiksinti dolu midem kelebekleri savar.
Biçimsiz kalbim bir gün dilek tutar,
Umar demişler ha umar
Eskimiştir kafamdaki tarumar.
Yaşamaktan yorgun gözlerim,
Hem avcıl hem karşıtı devinimin.
Biraz gece tadında ölüm,
Anlatamam dili kopuk kedimin.
Çığlığı basar aptal güvercin,
Peşindedir dişsiz kedim.
İşim bu yokuştan aşağıdır,
Rölantide gider gelirim.
Ölümler ayırırım gece için,
Bir de köşeme sakladığım yalnızlıklarım vardır senin için.
Lağım çukuru kafamın içi,
Hayır, non je ne regrette
Canımın içi.
Emir Agit Aydemir
2021-04-25T21:27:12+03:00özgün renkleri sadece ressamlar görebilir, teşekkürler Özlem
Özi
2021-04-25T20:27:08+03:00Özgün bi renk var şiirlerinde...
Emir Agit Aydemir
2021-02-20T20:26:33+03:00çok teşekkürler, Poyraz