Yine günlerden gecenin biri
Renklerden kömür karası.
Elimde saatler önce yarısı içilmiş bir bardak
Önümde bir kalem
Ve kağıt üzerine çizilmiş bir yol çizgisi.
Dalmışım gecenin deminde.
İrkilmeme sebep olan bir şimşek sesi
Belki de gecenin bilmecesi.
Sahi bu bilmece de neyin nesi.
Düşünceler mi?
Düşüncelere neden olan neşesiz günler mi?
Biraz üşümüşüm
Kalmamış şöminenin de neşesi.
Ne de çayın demi.
Pencereden baktım gökyüzüne,
Yıldızları aradı gözlerim.
İyice demlenmiş bulutlar, kaybolmuşlar.
Döndüm gerisin geri.
Geceye, gecenin demine, bakan güneşli bir yol çizmeye...
