...
"Deniz'in eşyaları infazından sonra siyah bir torbanın içinde babasına teslim edildi.
Torbada 31 kalem malzeme vardı: Yeni açılmış Birinci sigarası... İki tükenmez kalem.. Askılı atlet, fanila ve yün başlık… Kahverengi ceket ve pantolon… Haki renk bir yün gömlek… Füme terilen pantolon… Kendi yeşil, yakası beyaz, fermuarlı kazak… Bir küçük, bir büyük İngilizce lügat… Türkçe-Almanca sözlük… Brecht, Ahmed Arif, Memet Fuat’ın kitapları... Babasından gelen mektuplar… Bir cep aynası, bir cep defteri…"
Ve cep defterinin kapak arkasına kendi el yazısıyla karaladığı, kimi satırlarını çizdiği bir şiir:
“Yenilmişsem
Elim kolum bağlı
Boynumda yağlı ip
Gelip dayanmışsam
darağacına
Dudaklarımda yarın
Gözlerim yarınlarda
Unutmak mı gerek seni?
Kapılar kapalı
Tutulmuşsa gece
kapkara yollar
Sıcacık bir sevgi
sunmayacak mıyım
insanlara?
Bakmayacak mıyım yarınlara
Seslenmeyecek miyim
insanlara?”
(Abim Deniz)
Kaynak: İzzet Çapa
Nazım Demir
2024-05-18T11:35:53+03:00Deniz ve arkadaşları idealist bir vatansever olmanın bedelini öldürülerek ödediler. Öldürenlere, sessiz kalanlara yıllar geçtikçe daha da büyüyen kocaman bir utanç kaldı. Ve değerleri her geçen gün daha fazla anlaşılan unutulmayacak isimleri. Işıklar içinde huzurla uyusunlar.