gözlerine yabancılığım yeni değil
omuzumda bir çiçeğin koparılışına
sözlerinde dönüp duran yıkılmışlığın
aniden kopup gitmesine kırgınım.
İçimden bir kalabalık koptu sanki
yalnızlık güzelse en güzeli içimdeymiş
duvarlara kazıdığım isimler
bir bir kum olmuş deniz kenarında
şimdi ayağıma takılan kabukları toplayıp
pembeye boyadım.
