Nedenini bilmeden adımlıyoruz bazen şu hayat denen yolu. Karşımıza neyi çıkaracağını bilmeden o kader denen örümceğin... Kaderini bilerek mi yaşamak daha iyi olurdu yoksa bilmeden gelişigüzel mi? Çok bilinmeyenli denklem çözmek gibi bazen yaşamak. Artılar, eksiler... Kendimizi çıkarsak hayallerimizden, karşıya atsak eksilircesine çözülür müydü denklem? İçimizi dışımızla çarpsak kaç eder?
En iyisi bölmek lazım bu hayatı. Bölen bölünene eklemeli hep kendinden. En iyisi katmalıyız birbirimize kendimizi.
