yıl iki bin yirminin kasımı
koca bir toplum enkaz altında.
her yer acı, yıkım, gözyaşı.
çığlık atıyoruz,
yardım istiyoruz,
haykırıyoruz
duyan yok.
duymazlar da.
sadece kendileri için hak görüyorlar
yaşamayı.
fakat birbirimizi duyabiliriz
sesimizin gücüdür umut
gürleşirse
enkazları da yıkar, tiranları da.