Zamanla geçen acılar vardır, bir de zamanla acıtan acılar. İyileşiyorum dediğim zamanlarda aniden vuran, nefesimi kesen o panik anı. Yalnız olduğunu bilmek..Bir zamanlar yanınızda olan insanların artık yanınızda olmadığını bilme hali. Günümün tam ortasında gözümün önüne gelen geçmişten görüntüler..Gülünen anlar, yürünen yollar, içilen kahveler, edilen nasihatler, sığınılan şevkatli kucak, konuştuğunda tüm kötülükleri yok eden o sevgi dolu kalp.. Midem bulanıyor.. Demiş ya Didem Madak artık bütün üzgün oluşlarımın adı Anne..
