Ben yalnızlıkta yetişen,
Bir deve dikeniyim
Öfke damlardı üzerime
Bir de,
Bir de dölü damlardı,
En büyük günahlıkların,
Hilebazların tezgahlarında,
Eğrilmişti köklerim.
Tutunamazcasına tutunurdum,
Toprak bildiğim balçıklara
Öyle bir balçık ki
Morfin karışmış arasına.
Halsizim, öfke de damlasa
Döl de üzerime.
Reyhan Polat
2020-09-05T15:56:16+03:00Sonlara doğru dizeler daha iyiydi. Ama son olmamış, eksik kalmış. Yazdıklarınız farklı yerlere gidip daha güzel olabilirdi. Kaleminize sağlık.