Fetret

3. tekil şahıs, kendine...


Gürültün geldi, uzağa yürüyordu topukların

Umarsız azalan topuk sesiydin

Sözün, hüznünle kısalır;

Yollarsa kıvrılıp kayardı ayağının altında

Topukların devamlı uzamakta

Hep parmak ucunda kondun dünyaya

Neden


Neden şu sinemde geçmeyen üfrüntü

Nedendir korkaklığın

En pahalı zeytinlerin damağındaki acısı

Feshane gürültülerine gücenikliğin

Kapı kilit uzun metraj yazılarında yüksündüğün

Dondurma lekeli kordon boylarında düştüğün keder

Hep sana

Neden

Sana değen ve senden bilinen...

Kimseye, kendinden fazlasını etmedin!

Öfkenin göz hizasında dinelişindeki fıtri güç

Neden


Şimdi sana mevsimlerden anne dese o çok imrendiğin kadın şairler

Şuracıkta ağlarsın.





Hükmet

1.tekil şahıs, hepsine...


Kararlıyım uçlarından çile damlayan çamaşırları Didem'e bırakmaya

Kendimi çok seveceğim.

Bencil birkaç papatya takacağım beliklerime

Gurur duyan papatyalar, tercih edildikleri için

İşte öyle öyle sevmeyi öğreteceğim bendime


Delicesine zevkli gelecek zamanla derdini dert etmemek

Derdini adam edememek

Ve hazır kaçıyorken Didem'den

Siz n'anlarsınız diye bile dürtmemek


Ve delicesine zevkli işte kaçtığım rüya

Zihnimden dinlenceye çıkışım, delicesine...

Uzun şiirler hislemek

Evet hislemek!

Ben uydurdum, kime ne?

Şiirselliği boş ver şimdi bu lanet semtte

Özet

Senden ailece boşanıyoruz baba.


Bu yaz, kurban rolünü satmış olacağız bir anahtar değişimiyle

Hepsi sana, bedava

Öyle çok seveceğiz ki kendimizi, toplum büyük bir rahatsızlık duyacak.

Toparlanamayanlar topluluğu, düşmandır hep zinciri kıranlara.

En iyi çocuk sensin dostum, bak bütün alkışlar sana.