Dolu dolu olmalı cümle dediğin ve bir o kadar boş kalmalı kelimelerini dizdiği satır..
Yükünü atarak yükselen bir balondan çok, aldığı yaralar yüzünden yüküyle birlikte sessiz derinlere batan emektar bir sandal gibi..
Cümle dediğin, noktaya virgüle esir olmadan; tuzlu ay çekirdeği tadında peş peşe ve vazgeçilmeyen alışkanlıklar yaratmalı..
seni anlatırken kelimelerin arasına beni gizlemeli, beni anlatırken seni..
kurduğun anda bir anıt, sildiğin anda bir yazıt olabilmeli kimi zaman, hatta zaman zaman..
cümle dediğin, nefret kussa da sevgi kokmalı..
okuyan kimseler içinde aklı erenlere, yumuşak g’nin bütün sert ünsüzlerle seviştiğini hissettirmeli ...
ne kadar yakışıksız olursa olsun, yazarın koyduğu paragrafa da, satır başına da yakışmalı cümle dediğin ve devrilse bile dik düşmeli..
unutma, okunması en asil; doğru kurulması en zor cümlelerdir devrik cümleler..
