Dingindim. Sakin, huzurlu...

Aslında böyle olmak beni iyi hissettiriyor. Demek ki bunu tekrarlamalı hatta alışkanlık haline getirmeliyim.

Karşımda deniz, bana ait bir oturak ve kendimle baş başayım. Öyle hisli, öyle derin duygularla birlikte.

Aşkım da kendime sinirim de.

Yeşil bir dereyi geçer gibi ağaçların arasından şiirler yazdıran içinde bin bir türlü duygu saklayan denize doğru süzülüyorum. Yavaşça, usulca...

Herkes farklıydı, ben de farklıydım. Birden kafamı havaya kaldırdım, bulutların bana bir şeyler anlatmak istedikleri belliydi. Yaşanmaya değer bir hayatımın olduğu ve güzelliklerle er ya da geç karşılaşacaktım.

Y.T.