Tek hücreli çağların düzensizlikerini aklımdaki
oturdum yazdım sert bir kıvrıma adarken,
elbette ömrümüzü adarken
işlevsiz bir teni oturdum yazdım…
O çağların ifasıdır kanımdaki
-şimdilik bunu bir kenara bırakalım-
epeydir kenara bırakmıyorduk da hani
ve dahası
anlaşılması için bir yerlerimi dağıtmam gerek
biz biraz aceleciyiz üstelik bazı aşklara
aşklar mı diyorum? ağız alışkanlığı siz uymayın bana
yani tenini sunarken yanar parmak uçları
bu yüzden bir yerlerimi eksiltmem gerek
Bağışla bu kadar geç gelişimi
ki bu artık adımlarımızın kayboluşuna akan
elbette ömrümüzü adarken işlevsiz kanımıza
oturup yazdığımdı…
Oturdum dediğime bakma, oturmadan da yazıyor insan
önce soluna yazıyor
ama sırası değil bunların
kaybolmanın bir bedeli yoktu belki de
yine soluna yazıyor
Birileri bir düzen arıyor
bir kural rediflerindeki
üleştirilememişliklerin uzunluğuna aldanıyor, yazık...
biri harf koydu biri beyitsiz hayal etti ellerimizi
bunlardan kurtulmak için bir yerlerimi dağıtmam gerek şimdi
en iyisi bizi aramayın, sessiz harfler kullanın bu kâfi
