Diren, vakit yitiyor, diren

Kapama, açık kalsın gönül penceren

Bilirim; fayda etmiyor asla

Bahtına solgun ışıklar düşüyor

Hiç parıltı yoktur ömre giren


Sen çektin değil mi?

bunca yıl bir başına çileyi

Bunca yıl sen çektin

dayanılmaz o kahırı

Bak etrafına!

Tıkış tepiş milyonlarca beden

Dünya değil bu hâşâ

Sanki koca bir insanlık ahırı


Diren,vakit geçiyor, diren

Bir zamanlar gençti baban, annen

Nen kaldı şimdi hatıralardan

başka bilmem nen

Hüznüne eşlik eden

Şu yorgun gecelerden

Karanlıktan, ıssızlıktan, dinginlikten

Yarı yarıya korku içinde geçen

Şu zifiri ömürden başka nen?


Sendin değil mi

Kendini korkuya teslim eden

Kendini sendin

Şikâyet edip ele veren

Bak aynaya, tanıdık değil yüzün

Bak duvara, asılıdır eski bir hüzün

Saate bak, kesmiyor vakti gözün

Ama geçiyor, diren

Diren, vakit geçiyor, diren

Göğsün koparılmayı bekliyor çağdan

Göğsün artık kangren.