Sonlu bir döngüdür zaman vurulacak tize hasret

Varsın tıkırtısıyla dönedursun köhne çarklar

geçirilen her boyunduruğun arkası figâna

hürriyet harâm eylenenlerin davasına

sineme kazınanın bahârıma çektiği gözgörmez sete

aldırmaksızın


Çokça ötede değil

hatırda kalacak kadar evvel

Yinelerdim dostlarıma

zaman ile tâyin edilmemiş

güneşin yanı başındaki uykuların apaçık hırsızlık olduğunu ömürden

Derken dehşetli bir ihtimal düştü göz bebeklerime aniden

İhtimal ki uzaklardan seyredilesi dahi kâfi

Pas tutmuş parmaklıkların ardından bir umut simasının tebessümü

kalakaldı hülyalarımda

Sürmedi, güneşe yoldaş uykular

güneş yüzü görmez oldu


Sonrası fecâat

sonrası henüz doğmaksızın terk dünyayı

Velhasıl küskünüm

zamandan ziyade insana