Bugün benim doğum günüm. Gün bugün bana doğmuş. Birkaç on yıl önce. Satırlar parmaklarımın buluşmaktan en çok hoşnut olduğu yer. Hele de el yazısı yazıyorsa. Belki de kendime bir hediye vermek istedim. Ondan geldi buraya ruhum. Sevdiği bir yere. Kendine ait olan bir yere.
Çok zevk almıyorum sanırım büyüme işinden. Nankörlük olmasın, çok şükür. Ama karanlık yerler bırakıyoruz ya hayat akarken. Zaman geçtikte bazen oradan tutmak gerekiyor geçmişi. Işık olmayan yerde nasıl bulacaksın kaybettiğini?Zorluyor zaman herkesi, her şeyi bir şekilde...
Doymuyor içim yazıya. Öyle ya bugün benim günüm. Çiçek severim ben. Çok çiçek. Güzel kokan. İyi ki doğdum o zaman.
