Dünyaya saplanmış, buhranla yarılanmış hayatın
bir yere gitmiyorsa bir yerden gelmiyorsa,
izmarit çiğneyen ayakların ne faydası var artık
bilirsin yalnız, senin de yeniktir anlayışın
tut ki bir mahvın ucunda geldin dünyaya
yan yana gelmiş aynı rakamlardı tarih
ne bir güzellik vadedildi, ne boy pos
nerede başladın kendi bildiğini okumaya
şimdi mesnetsiz bir anlam yüklerler sana
çünkü bir bunu bilirler yalnız
uğraşı neydi gözlerin; ya idraki sürgün eden
çoktan kopan kıyamet bir vakti getirdi
bahardı, üstelik son bir bahar
dünyayı böylece eksilttin kendinden
ve tanrı çekiştirip attı bütün rahmetleri
tiksindin akranın olan yabanıl suretlerden
hatırın kaldı dilindeki faydasız sözde
nihayet bir pay aldın, servetin oldu gök
yadırgandın, adın sarstı ülkenin zeminini
kan ve gürültü seni bağrından kopardı
dağıtmak için ayıkladılar merhametlerini
dargınsın, yükümlü sayıldın pek çok şeyden
vakti vardı, göğsünün olanca ağırlığına inat,
aldırış etmezdin hani daralan bağrına
ayakların havsalandan evvel sendeler artık
muktedirsin, çal gökyüzünü şakaklarına
