kılık değiştiriyorsun,
ışığı saklamak için
gözlerimin ardından.
Derin hendeklerde
sürüklüyorsun beni,
bir çıkmazda kaybolurken.
Açık bir el,
diğerini biçerken
benden arda kalan;
bir suskunluk,
bir yanılsama,
Harita sende.
lâkin bu şehri
tek başıma ben kurdum.
Kanımı betona akıttım,
adım adım.
hayallerimi harcadım.
sen acıyı bilmezken.
Bu şehir—
damarlarımdan sızdı.
Duvarları—
korkularımla yükseldi;
sessizliğime sindi.
Yolları—
karanlığımdan örüldü.
sen yalnız—
dolu tabanca,
boş bir yürek.
Harita sende,
lâkin bu yollar
benim izlerimi takip eder,
her adımda
yeniden beliren.
