Bir kafedeyim
Fransızca hoş şarkılar,
En az ikili olmak üzere karşılıklı insan topluluğu
Oturuyorum tek başıma, benim gibi tek kalan sigaramla
Merdivende kediler var, aptal aptal bakıyorlar etrafa
Bazen düşünmüyor değilim, onlar olmak istiyorum galiba (?)
İstediğinde seviliyor istediğinde kaçabiliyor
Dönüp geldiğindeyse insanın aksine, onu daha çok seviyorlar galiba
İnsanlar ne konuşuyor içlerinde acaba?
Gülenler neye gülebiliyor mesela?
Sevgililer el ele tutuşurken, sevişiyorlar mı akıllarının bir kenarında?
Peki ya yalnızlar sigaralarından tüten duman yavaşça yüzlerine vururken, ne düşünüyor acıyla?
Masalar en az 2 kişilik
Benim masam 4 kişilik, anca sığabilmişiz
Hayallerim, özlemim, yalnızlığım ve birde ben işte
Tüm gözlerimle acıya bürünen
Gelişler gidişler ağırdırlar,
Mesela bir Mart ayı gibi
Sözde baharın gelişidir fakat kışı serttir
Bu soğukta kimsenin elini tutmaması gibi
Şimdi bu kafede, 4 kişilik masamızda
Bu baharın gelişini temsil eden soğuk mart ayında
Acıyla mutluluğun birleştiği bir ortamda
İz bırakan bir ele sahip olan kimse olsa, ne güzel olurdu masamda
Şarkılarla, aşkla
Şakalarla, kahkahalarla
Mutsuz ve acı çeken suratlarla
Var mısın sen de bizimle bu masada oturmaya?
