Son bir şiir bekliyorum senden 

Kelimeleri duygularıma tercüman olacak 

Gerçeklerin önünden perdeleri kaldıracak 

Bıkkınlıklarımı alacak bir şiir 


Evrenler sayısınca ihtimallerin ardında 

Umudumu besleyecek 

Yüzümdeki sürgünü temizleyecek 

Ve Allah karşısına, beni alnımı açık çıkaracak 

Son bir şiir bekliyorum senden 


Mevcudiyetin getirisi suallerin 

Cevapları hangi kara deliğin ardında 

Hangi teoriler dönüyor üzerimizde 

Hangi tanrı egosu bizi doyurabilir 


Son bir şiir bekliyorum senden 

Şiirlerin yücesi bir şiir 

Benden sakladığın her şeyi 

Bir şiirle anlat bana 


Şimdi açsam ellerimi semaya 

Mehtabın altında 

Bedenim ıslanırken 

Gözyaşlarıma karışır, tanrının doğası 

Ben tanrıya karışırım 


Son bir şiir bekliyorum senden 

Rahmanın zihnini okuma deliliğime engel olacak

Beni insanlaştıracak 

İçimdeki eksikliği kapatacak 


Gündüz güneşin içi yanarken 

Beni aydınlatışının, verdiği egoyla 

Gece ayın benden daha parlak oluşu çakışırken 

Ayla egom yarışır 

Bembeyaz harap yüzeyli ay 

Biatı gereği seni yansıtır 


Son bir şiir bekliyorum senden 

Gündelik dramları derlediğin

Subjektif kötülük iyilik kararlarını


Kendini şeytan sanan boş zihinler 

Gereksizliğini sorgulamak bile gereksiz


Zihnim tanrının sorgu meydanı olurken 

Beşeri emellerin tuzağından kaçamam

Tanrıyla birlikteliğim, yalnızlığı bekler 

Ben tanrıyı beklerken 

O belirir içerimde


Son bir şiir bekliyorum senden 

Arşa yükselirken haykırışlarım

Acılarım tanımsız 

Ve sen tarafsızken, seni istiyorum

Benliğim sana emanetken 

Yaşattığın tüm ihanetler adına 

Son bir şiir bekliyorum senden 

Bana yaşatmadığın her mutluluğu 

Bencilliklerine kurban oluşumu anlatan 

Son bir şiir