Son bir şiir bekliyorum senden
Kelimeleri duygularıma tercüman olacak
Gerçeklerin önünden perdeleri kaldıracak
Bıkkınlıklarımı alacak bir şiir
Evrenler sayısınca ihtimallerin ardında
Umudumu besleyecek
Yüzümdeki sürgünü temizleyecek
Ve Allah karşısına, beni alnımı açık çıkaracak
Son bir şiir bekliyorum senden
Mevcudiyetin getirisi suallerin
Cevapları hangi kara deliğin ardında
Hangi teoriler dönüyor üzerimizde
Hangi tanrı egosu bizi doyurabilir
Son bir şiir bekliyorum senden
Şiirlerin yücesi bir şiir
Benden sakladığın her şeyi
Bir şiirle anlat bana
Şimdi açsam ellerimi semaya
Mehtabın altında
Bedenim ıslanırken
Gözyaşlarıma karışır, tanrının doğası
Ben tanrıya karışırım
Son bir şiir bekliyorum senden
Rahmanın zihnini okuma deliliğime engel olacak
Beni insanlaştıracak
İçimdeki eksikliği kapatacak
Gündüz güneşin içi yanarken
Beni aydınlatışının, verdiği egoyla
Gece ayın benden daha parlak oluşu çakışırken
Ayla egom yarışır
Bembeyaz harap yüzeyli ay
Biatı gereği seni yansıtır
Son bir şiir bekliyorum senden
Gündelik dramları derlediğin
Subjektif kötülük iyilik kararlarını
Kendini şeytan sanan boş zihinler
Gereksizliğini sorgulamak bile gereksiz
Zihnim tanrının sorgu meydanı olurken
Beşeri emellerin tuzağından kaçamam
Tanrıyla birlikteliğim, yalnızlığı bekler
Ben tanrıyı beklerken
O belirir içerimde
Son bir şiir bekliyorum senden
Arşa yükselirken haykırışlarım
Acılarım tanımsız
Ve sen tarafsızken, seni istiyorum
Benliğim sana emanetken
Yaşattığın tüm ihanetler adına
Son bir şiir bekliyorum senden
Bana yaşatmadığın her mutluluğu
Bencilliklerine kurban oluşumu anlatan
Son bir şiir