Bir kadının sizin için ağlaması nasıl bir duygu?
Bilmiyorum; benim için hiçbiri ağlamadı da.
Gözyaşlarını sildikleri kağıt mendil gibi,
Önemsiz bir paçavra gibiydim hep.
Rimellerinin karasıyla boyadılar sanırım,
Geri dönüştürülemez veya tekrar kullanılamam herhalde.
Her şey tekrar tekrar kullanılamaz ya zaten,
Bir keresinde kullanılmıştım mesela.
Dudaklarını eğitmek içinmiş koca bir yaz,
Benim dudaklarımı da dudakları arasında ehlileştirmişti.
Benim gözlerim dolmuştu tabi ayrılırken,
Ağlaması gereken bir diğer kişi, kendisi değil miydi?
Neyse; belli ki ben sevilememişim,
Umudumu kestiğim de yok tabi.
Sadece beklemek yoruyor insanı,
Her insanı yorduğu gibi.
