Kumdan hayfını al

Başını gökten ve ayaklarından

Önünü görmemekten al hayatını 

Ermiş demire kap olan elin

Peygambere torun, kılıca borç sayılır


Yelken açalım

Sonra Ege, sonra ver elini

Etim tırnağından ayrılsın

Sonra ver elini kıyım sayılan bir savaşta

Küçük harflerle

Denizin safındayız diye bağıralım

Üstüne bir sıfat al

Sonra ver elini tütünde bir gün batımı

Rüzgar yelkene abandıkça

İçim çekiliyor


İçini al

Bana olmadık sorularla vuruyorsun

Ayna kırdım

         Sır için

Dilekçe verdim yola terki az olan

              Ev için

Beni taşlar büyüttü

Üst üste koyulurken kalmakla sürüldüm

Bilinç oyuldu adınla

                 Kesilmek için

Sonra toza kum dedin ya

Ben ona yanıyorum

Zaman böyle ölçülmez

En azından benim için


Bitmiş şeylerden hayfımı al

Ama sonra ver elini

Gemiler boş bedenlere benziyor

Bana şişeden tayfa çıkar