nefret dolu bir insanım ve artık bundan utanmıyorum
bana haklı sebepleri verenler sizlerdiniz
kurtuluş yoluma dair yalanlar söylediniz
dünyanın bütün egemenlerine duyurumdur
size renkler ve güller ve gülücükler
size hoşgörü ve anlayış
size bükük bir boyun
size haddimi bilmeler borçlu değilim
adımı silen bütün devrimleri devirecek
itilafa davet eden dillerinizi sökeceğim
“fırsatını bulursak ezeceğiz başını
fakat gel yol yürü bizimle”
radikalim ezelden ve uzlaşmam bu düzenle
cadılar bahşetti bana her tanesini özgürlüğün
ve onları yaktığınız meşalelerin ateşiyle
üstünüze yürümezsem bu kentin her köşesinde
sizlerin kaba ellerini ve kurşunlarını beklemem
boğazıma urganı geçiririm ve devrilir sandalye
“şükretmedi tavizlerimiz için ve istedi fazlasını
kalbi durana dek susmadı” dersiniz cenazemde
