Sevgili günlük,
Biliyor musun artık kimse mektup yazmıyor
Şiirler eskiden yazılırdı okunmazdı
Şimdi okunuyor ama yazılmıyor
Artık her şey tersine döndü be günlük...
Mesela sen de yoksun ya da yok olmaya yüz tutanlardansın ama bazı şeyler hala aynı kaldı
Gökyüzünün maviliği hala herkese iyi, müziğin ritmi herkes için güzel ama işte güzel şeylerin hepsi nesli tükenenler kategorisine girdi
Hal böyle olunca da değeri arttı
İnsan neyi az bulursa onun kıymeti artarmış derlerdi artık bunu bizatihi tecrübe edebilir hale geldik
Aşklar mı? Varlar aslında ama görünmeyecek kadar, görünse bile alaya alınacak haldeler, insan için aşk paradan ibaret oldu
Onun dışındaki aşklar hep alay konusu
Ziyanı yok insan alaya alınmaya da alıştı
Artık garip gelmeyecek kadar çok alınıyor çünkü
Dostluklar da hep sallantıda günlük, gerçek olan her şey artık düş perisinin bize sunduğu bir hayalden öte değil.
Korku desen had safhada...
Düşünce korkusu diye bir şey vardı ya hani karanlık çağlarda var olan
Tekrar gün yüzüne çıktı bu durum, insan düşünmekten korkuyor günlük
Dünya öyle bir hal aldı ki her şeyin içinde acı var artık, mutluluk hep masallarda kaldı günlük
İnançlar zayıfladı, insanlık zaten üç beş kişinin devam ettiği bir tiyatro sahnesi gibi, diğer sekiz milyar insan da izleyiciden öte değil günlük...
