Sıradan, sade insanlarla tanışmaya ihtiyacım var. Öyle karşılıksız, ne bileyim, dümdüz bir ilişki. Zamanın akışına, hayatın karmaşasına bırakılan. Ne bileyim, şimdikiler biraz yoruyor. Çok da anlamıyorum kendimi, ne de insanları...
Her gün farklı farklı maskeler takıp dolaşıyorlar anlamsızca. Eğreti duruyor zaten. Bazısının gözleri bağırıyor "mutlu değilim, buraya ait değilim" diye. Ben nereye aidim peki, şu içimdeki kız sahiden ne istiyor şu hayattan?
Hiçbir şey, yalnızca huzur.
Nerede bulurum peki?
Bulamayacakmış gibi hissediyorum.
Dünyanın öbür ucuna da gitsem bulamayacakmış gibi...
