Asıl dramayı duraklar yaşar!

Bizimle ne alıp veremedikleri var?

Vuslata ev sahipliği yapar,

En kötü ve en güzel anılar,

Sadece kavuşmak için bu çabalar…


Asıl dramayı duraklar yaşar!

Hep mi gözyaşı görür,

Islanır bankları.

Her gidişe ayrı mı üzülür,

Buğulanır bakışları.

Kimi zaman intihar ederler,

Kimisi intihar edemeden geri döner.

Kimi de böyle elzemken döner ve gider.


Asıl dramayı duraklar tadar!

Yokuş yukarı koşamamak gibi,

Rüzgarda şemsiye açamamak gibi,

Gökyüzüne bakamadan geçen bir gün gibi,

Elinden gelenle elindeki her şeyin gitmesi,

Yaşanamayan tüm beklentileri,

Beklemek için en doğru yer gibi.

Sen gibi,

Biraz da ben gibi.

Aslına bakarsan imkansız gibi.

Asıl dramayı duraklar yaşar…