Duvar

Artık bir insanın hayatına davetli değilsin. Kendine yakıştırdığın önemin ne kadar yıprandığına, ne kadar ezik büzük olduğuna kendi gözlerinle şahit oldun. Ama hâlâ çabalıyorsun, hâlâ didiniyorsun. Ne kadar uğraşırsan uğraş, kavrayamayacaksın insanların nasıl ezip geçtiklerini, nasıl sildiklerini. 

Yaşadığın anlar, sadece senin hayal ürünün gibi, tek başına yaşamışsın gibi.

O şarkıları yalnız söylemişsin

O derin sohbetlerde aslında bir duvarla konuşmuşsun 

Ve hâlâ bir duvara, ona ne kadar değer verdiğini söyleyip duruyorsun 

Ama o bir duvar

Dümdüz, senin hayatının ortasında eğreti duran bir duvar

Bir şahıs değil

Yalnızca bir duvar

Belki de kalbinde sırıtıp duran çiçeklerin hepsi yapay

Ne kadar sularsan sula büyüyemeyecekler

Sonunda senin kalbini taşlaştırıp gidecekler

Sonunda sen de başka insanların hayatında bir duvara dönüşeceksin

Ama sonunda göreceksin

Kendi yarattığın o güzel dostlukların nasıl silinip gittiğini

Sen de sil