Hadi gel duvara bakalım
Var mısın?
Boyasını, taşını izleyelim
Gözünü çekme, duvara bak!
Baktıkça rengi değişecek
Taşı eğilip bükülecek,
Üstüne üstüne gelecek.
Sonra şekil alacak.
Güzel ve çirkin, ak ve kara.
Hatta bazı çizgileri oyuna duracak.
İnsan sureti alacak taşlar,
Solucanlar belirecek gözüne hatta yılanlar.
Sonra birer duyguya dönüşecek sıva
Önüne alıp şelale olacak
Gözünü çekme sakın!
Duvara bak!
Karıncalar yürüyecek ufaktan
Bazısı ipe dönüşecek,
kıpırdayacak bir şeylere ama sen göremeyeceksin.
Yıldız kayar gibi ama biliyorsun ki değil.
Gözün seni kandırıyor.
Korkuyorsun, yıkılacak her an...
Bak duvara bak! İyi bak!
Renkler değişiyor, eğilip bükülüyor.
Tanıdık yüzlerden kahkahalar,
acılar ve ölüm.
Yeniden dirilenler çığlık atıyor.
Gömdüklerin kayboluyor
Biraz daha bak, az kaldı
Çok baktın çok gördün. Korktun!
Birazdan bir ip sallanır
Kimin umudu azsa,
Onun hayallerini asacağız
Çekme gözünü!
Ya umut olacaksın,
Ya da celladı hayalinin...
Zin Viyan
