Korkuyu fısıldar kulağına beşikte,
Harcı yalan, tuğlası cehalet.
Bir duvar örersin kafanda,
Sanırsın hapishanen cennet.
Koparamazsın fil zinciri gibi,
Korkarsın duvardan atlamaya it gibi,
Kalırsın dört duvar arası piç gibi,
Sanki dünyada değilsindir bir hiç gibi.
Yıkacağım dersen o duvarı vura vura,
Korkular gelir aklına kura kura,
“Sürüden ayrılanı kurt kapar” der çoban,
Sofrasında kuzu yer çoğu sıra.
Güzellikler korkunun tam arkasında,
Işık girecek gediğin arasından,
Korkma artık karanlığın karasından,
Hayallerin gelecek, yürürsen arkasından.
