Uçsuz bucaksız acziyetimin karşısında
Tüyler ürperten mecburiyetlerim var
Hayatlarım birbiri ile çatışıyor, çelişiyor
Benimle savaşıyorum aslında...
Bu sefer son olsun istiyorum
Beni bırakma.
Kanımda tuttuğum meseleler haylice fazla
Akıtmaya ise ne vaktim var, ne mecalim.
Kalkıp gitsem bu karalardan neye yarar?
Onlar bana sevdalılar.
Şimdi gökgürültüsüne karışıyorum
Korktuğum her ne varsa
Onda bedenleniyorum.
Tanısını koyamıyorum bu hallerimin
Bu dünyanın buhranında yok oluyorum
En çok bunu biliyorum
Beni bırakma.
