Bazen yalnız kalınca, özellikle geceleri, her şeyi sorgulamıyor mu insan? Belki de yanlış yerlerde yanlış kişilerleyiz. Belki de hayat herkese güldüğü tarafını göstermiyor bizlere. Nasıl rahatlatırız kendimizi? Nasıl boşaltırız içimizdeki bu yalnızlık ateşini? İnsanlar mıdır bizi dinleyen? Kitaplar mıdır yalnızlığı körükleyen?
Hayır, hayır...
Edebiyattır aslında bize gerçeği gösteren! Kelimelerin içinde, kitapların ortasında buluruz kendimizi. Hiç tanımadığımız insanlarla sıcak bir hava oluşturmaktır amacımız.
Sizleri tanımıyorum, sizler beni tanımıyorsunuz...
Asıl kardeşlik bu değil mi? Hiç bilmeden aynı duyguları paylaşmak değil midir ortak tarafımız? Biz edebiyatı seven, insangillerden umudunu kesmiş "insancık"larız! Belki de hafif manyağız!
