İlk okuduğum şiir kitabım Ahmet Telli, Hüznün İsyan Olur. Şiirleri okuduğumda bana yakın bir taraf vardı, sanki içimde durgun bir su barındırıyordum ve onu gördüm şiir denen şeyin içinde; dinlenmiş, doğrulmuş ve damıtılmış bir hayat taşıyor.
Şiir süreçten oluşuyor; giriş, gelişme ve sonuç. Okuduğum birçok şiirde bunu görüyorum. Önce bir şeyden bahseder sonra konu açılır ve sonra sonuca bağlanır. Yani şiirle öyle güzel ifade ediyoruz ki kendimizi, bizim için inanılmaz bir araç. Belki onlarca sayfa şiirimiz var fakat son iki dize bize gerçekte neye karar verdiğimizi açıklıyor. Şiirin içindeki süreçten geçtikten sonra bir karara varıyor ve kendimizi ifade ediyoruz, hangi konu olursa olsun süreç bizim, şiir bizim bir karara varmamızı sağlıyor. Kestirip atamadığımız, içinden çıkamadığımız birçok şeyi anlamlandırabiliyoruz. O yüzden şiire saygım var.
İkinci okuduğum şiir kitabını hatırlamıyorum fakat Edip Cansever sanki hep vardı içimde.
