Yumrularını boğazında değil göğsünde uyut, Sen uyuma siyaha, beyaza uyandır, Bir gün öleceksen şuramda yaralan, taptaze bir oluk, güneş kanadıklarından doğsun. Tekme atarak, boğuşarak gel yanıma ama sessizce, Bir tilki gibi ol gerekirse, çobanı uyut, Bu bir oyun da olabilir Bölüm sonu canavarını hiç bekleme, hepsi bu bölümde, Çiçek büyüt biraz da Allah sevsin seni, bu kalabalık yeter sana Sanıyorum herkes yalnızdır ölümde, Şimdi bir ihtiyar gülebilir. Gülmek benlik değil, Babası kadehinde yirmi yıldır toplu yalnızlık taşıyanlar el kaldırır! Elim bir kazadır, hepsini unut!
