Kaldığın son yeri hatırlamaya zorladığın sıkılmış çene,
En çok da seni yorduk tüm geceler boyu,
Hatta nice gündüzler bile.
Kendimin farkında değilken,
Ne olduğunu anlayamadığım yok oluş döngüleri,
Sırası gelen yıkacak tüm kararları.
Bu karanlık kararsızlık
Sonu gelmeyen iştahla
Hep diğer dala
Atlama arzusunda.
Tüm ormanı kuş bakışı geçerken
Seyrettiğim garip ağaçlar mahvetti beni,
Bir sonrakine atlayacak kuvveti
Toplayarak nereye kadar ilerleyeceğim ki.
Lanetlenmiş aynalara tutsak kalmak istemiyorum.
